Αφού δε βρήκα μια θέση στο ανακάτεμα
Έμεινα χώρια να δω τους τίτλους τέλους
Τα τραγούδια μου δε βρήκαν το πασπάτεμα
Κι ας μου τραυλίζουν στο αυτί "επιτέλους"
Τώρα μας κατσαν στο σβέρκο οι φτηνοί
και περιμένουν του ονείρου μας το ξέκαμα
Στάσου δίπλα , αδελφέ μου , να το πάμε μαζί
Και θ' ανασάνουμε μες στη ντροπής το ξέθαμα

Ξαμολήσανε στη γειτονιά σκοτούρες
Καλοντυμένα θρεφτάρια με ροδοκόκκινες μούρες
Ξεδιπλώσανε όλη τη μαεστρία
Καλοπερασάκια γείτονα, μη βρίσκεις ησυχία
Τώρα γυάλισε το μάτι σου, χαράμισες
όσα τόλμησες και γρήγορα ορφάνεψες
Σε μαρτυράει η σιωπή και το βλέμμα σου
και η παράδοση που τρέχει μες στο αίμα σου
Στάσου δίπλα μου κι ας μην κάνουμε χωριό
Αφού τ' ακοίμητα σκυλιά παραφυλάνε προς τα ‘δω
Σκάσε και κοίτα, σε ξεγελάνε με ανέχεια
και κουλουριάζεται το φίδι για συνέχεια
Στάσου δίπλα μου, όλες οι σνομπαρίες
Κάνουν πιάτσα μπροστά μας σαν κυρίες
Μας φορτώσανε στην πλάτη τα λιανοπαίδια τους
Δείχνουν το δρόμο με τα κομμένα χέρια τους
Στάσου δίπλα μου και μη σταυροκοπιέσαι
Κάτσε εκεί στ’ όνειρο χαμένος, δε βαριέσαι
Κι αν σου φαίνεται μακάβριο ή μελό το παραμύθι
Απ’ τα βαλτόνερα ξεπλύθηκαν οι μύθοι

Στάσου δίπλα μου , μα κάνε τα κουμάντα σου
Αφού το όνειρο κόλλησε στη βράση
Στάσου δίπλα μου μα να' χεις για αβάντα σου
Κάθε στίχο όταν το ψέμα ξαποστάσει
Στάσου δίπλα μου , στο τίποτα χρωστάς
Ξεπαρθενεύουνε τις μνήμες όσα είχα
Στάσου δίπλα μου και μη χολοσκάς
Όταν οι καιροί μας κόψουνε το βήχα

Ξαμολήσανε στη γειτονιά το ψέμα
Μα χαρακίρι δε γνωρίζω δίχως αίμα
Μπεσαλήδες κάνα κράτει για να στήσουν τσιφλικάτα
Διορίσαν μπόγια μπάτσο να δέρνει συνδικάτα
Τώρα στη νέκρα και οι ατάκες μαντρωμένες
Αφού κρέμεσαι συνέχεια από πράξεις ματωμένες
Παρακαλάς για τ’ αυτονόητο, τι ειρωνεία,
Στο τέρμα κοντοστέκει η αυτοκτονία
Στάσου δίπλα μου μας φιλέψανε τρομάρα
Με τη σάρα και τη μάρα να ταΐζει σαχλαμάρα
Με συμβόλαια φτηνά και πρόεδρος ο Χασομέρης
Μα δεν ξέρουν κάτι παραπάνω που δεν ξέρεις
Στάσου δίπλα μου σ’ αυτές τις μέρες που κυλιέσαι
Σου’ χω έτοιμη αλήθεια, μη χαλιέσαι
Η μεγαλύτερη κατάντια είναι λένε,
Να ξεφτιλίζεσαι στα χέρια αυτών που φταίνε
Στάσου εδω κι ας μην κολλάω με τα μέρη σου
Την τελευταία πινελιά κρατάει το χέρι σου
Μην βγάζεις στο σφυρί τα καλά σου νιάτα
Γιατί πριν το ξημέρωμα θ' ακούσεις τα μαντάτα